Boek versus film: Voor ik doodga/Now is good - Jenny Downham

Voor ik doodga van Jenny Downham gaat over een meisje dat bij haar papa woont, samen met haar broer. Alleen is het meisje niet zomaar een meisje, maar een meisje met leukemie. Haar naam is Tessa en ze is pas 16 jaar en weet dat ze niet lang meer te leven heeft. De dokter raadt haar aan om nog alles te doen wat ze nog in haar leven wil doen voor het te laat is. Tessa denkt erover na en maakt een lijst met 10 dingen die ze dus nog wil doen voor ze doodgaat. Maar in plaats van het op een blaadje te schrijven, schrijft zij het op haar muur achter haar bed in haar kamer. Op haar lijstje staat bv. autorijden, seks hebben met een jongen die haar graag ziet zoals ze is, uitgaan met vriendinnen, iets stelen uit winkels… Die dingen lopen niet zo vanzelfsprekend, want haar papa is aan de ene kant heel erg bezig met haar ziekte, maar aan de andere kant ook maar een alleenstaande man. Dus in het huishouden kan hij het niet zo goed aan alleen.

Haar moeder is dan weer helemaal anders en meer een losbol, haar ouders zijn uit elkaar. Tessa is de zorg en onderzoeken beu en doet haar eigen zin. Door het verhaal heen wordt ze verliefd op haar buurjongen Adam. Ze probeert met hem haar lijstje af te werken. Haar beste vriendin wordt op een bepaald moment zwanger en Tessa wil niets meer met haar te maken hebben. Door de verliefdheid die ze voelt voor Adam voelt ze zich beter bij hem, maar vanaf het moment dat ze thuis komt, voelt ze zich weer flauw en slecht en heeft ze hevige bloedneuzen. Het gaat slechter en slechter met haar, maar om te willen weten wat het einde is, moet je het zelf maar eens lezen.

Er is wel een redelijk groot verschil tussen het boek en de film. Het gaat wel beiden over Tessa die leukemie heeft, maar de personen in haar leven zijn totaal anders omschreven. Bijvoorbeeld: in het boek rookt de papa en drinkt hij veel, terwijl hij in de film een zakenman is die alles heel stipt doet en heel zijn leven om zijn dochter draait. Doorheen het boek gaat Tessa ook veel naar haar mama, terwijl ze dan in de film haar mama  amper ziet en er totaal niet mee overeen komt. Ik persoonlijk vond de film mooier dan het boek. De film is mooier en duidelijker naar het leven van Tessa toe en hoe ze ermee omgaat.

Zoë H